ԱՄԱՆՈՐԸ ՀՆՈՒՄ

Հնագույն  ժամանակներում  հայերը Նոր տարին  դիմավորել են  մարտի 21-ին՝ գարնանային գիշերահավասարի օրը:
   Հայկական երկրորդ տարեգլուխը  եղել է  Նավասարդի1-ը (օգոստոսի 11-ը): Ըստ ավանդության  այդ օրը Հայկ Աղեղնավորը Հայոց ձոր գավառում սպանել է Բելին և իր երկրին շնորհել ազատություն:
Ենթադրաբար դա տեղի է ունեցել մ.թ.ա. 2492թ օգոստոսի 11-ին: Օգոստոսյան տոնը հայերը կոչել են Նավասարդ, որը  թարգմանաբար նշանակում է նոր տարի: Բուն Հայկա թվականը ուներ 12 ամիսէ յուրաքանչյուրը՝ 30  օրով և Ավելյաց  ամիս ՝ 5 օրով:Այդ օրացույցի ամսանուններն են ՝ Նավասարդ,Հոռի,Սահմի,Տրե,Քաղոց,Արաց,Մեհեկան,Արեգ,Ահեկան,Մարերի,Մարգաց,Հրոտից,Ավելյաց;
   18-րդ դարում Սիմեոն  Երևանցի կաթողիկոսի տոմարով Հունվարի  1-ը ընդունվեց որպես Նոր տարվա սկիզբ;